Օտար տիրակալները սիրով էին օգտվում հայկական վարձկան զորախմբերից։ Չէ՞ որ հայ ռազմիկները հայտնի էին իրենք խիզախությամբ և հավատարմությամբ։ Հիշենք նշանավոր Գավգամելայի ճակատամատը` պարսիկների ու Մակեդոնացու միջև, որի ժամանակ հայերը մինչև վերջ մարտնչեցին Մակեդոնացու դեմ կամ Կեսարի դեմ Բավարիայում մղված մարտերը, որոնց մասին հիշատակվում է «Դաս Անոլիտ» գրքում։ Աստեղ ասվում է. «Կեսարը Ռեգինսբուրգը գրավեց։ Այստեղ նա զենքուզրահ գտավ և բազում սաղավարտներ, հանդիպեց բազմաթիվ հերոս նշանառուների’ քաղաքի պաշտպանների, որոնք որպես պատ կանգնեցին նրա դեմ։ Թե ինչ խիզախ ռազմիկներ էին նրանք, կարելի է կարդալ հնամենի մատյաններում։ Նրանք Հայաստանից էին, լեռնային երկրից»…
