Շարունակում ենք անդրադառնալ հայրենադարձությանը։ Սփյուռքահայեր Նինա Մեհրաբյանը՝ Բելառուսից ու Հրաչյա Զատիկյանը Ուկրաինայից են տեղափոխվել Հայաստան։ Նրանք արդեն անցել են բազմաթիվ դժվարությունների միջով և այսօր Հաստատուն քայլերով փորձում են գնալ առաջ։ Որո՞նք են եղել խանգարող երևույթները տեղափոխության ճանապարհին, ի՞նչ դժվարություններ են ունեցել նրանք և արդյոք հաղթահարե՞լ են ամբողջությամբ։
Նինա Մեհրաբյանը, որը մոտ 8 տարի առաջ է եկել Հայաստան նշում է, որ յուրաքանչյուր դեկտեմբերի 1 իր համար տոն է։ Օրը, երբ տեղափոխվել է Հայաստան՝ իր համար նշելու առիթ է դառնում։ «Ընկերներս, հարազատներս գիտեն, որ այդ օրը իմ կյանքի կարևոր որոշում ընդունելու օրերից մեկն է եղել։ Միանում են ինձ և սիրով հիշում և նշում ենք այդ իրադարձությունը»,- ասում է Նինան։
Հրաչյա Զատիկյանը Ուկրաինայից է, մասնագիտությամբ՝ տնտեսագետ։ Նա այսօր ղեկավարում է «Թումանյան օնլայն» հայոց լեզվի առցանց դպրոցը։ Հրաչյան մոտ 3 տարի առաջ է եկել Հայաստան։ «Դեռ փոքրուց, կարծես թե, սպասում էի այն ժամանակաշրջանին, երբ ինքնուրույն որոշում կկայացնեի և կգայի Հայաստան»։ Հրաչյա Զատիկյանը դեռ Ուկրաինայում ապրելու տարիներին է համայնքային կյանքով ապրել, մասնակցել միջոցառումներին, անգամ աշխատանք ունեցել համայնքում։ «Տանը ունեինք մեծ գրադարան և ամեն անգամ բացելով հայ հեղինակների գրքերը՝ մտածում էի, որ իմ անելիքները Հայաստանում ավելի շատ են»,-ասում է ։
Նինան, որը ևս նշում է, որ հայրենասիրության ու հայրենիքի հանդեպ սերն ու վերաբերմունքը փոխանցվել է ընտանիքից, վերհիշում է՝ հատկապես հոր վերաբերմունքը լեզվի նկատմամբ։ «Հայրս, երբ տուն էր գալիս և որևէ ժամանակ լսում էր օտար լեզվով զրույցներ, ասում էր․ «թուրքերեն մի խոսեք»։ Նրա համար, բացի հայերենից, ցանկացած այլ լեզու՝ «թուրքերեն էր»,- ասում է Նինան։
Նինա Մեհրաբյանը, որը, ի տարբերություն Հրաչյայի, ծնվել է Բելառուսում նշում է, որ Հայաստանում հաստատվելու ժամանակ բազմաթիվ խնդիրներ է ունեցել։ «Չունեի ոչ բնակարան, ոչ աշխատանք, լավ չեի տիրապետում լեզվին։ Բելառուսում էլ հայ ընկերներս ասում էին, որ ի՞նչ ես անելու այնտեղ, քեզ կսպանեն և այլն։ Գալով Հայաստան՝ նախ փորձեցի աշխատանք գտնել (իհարկե ցածր աշխատավարձով), ապա ծանոթություն և ամեն ինչ հունի մեջ ընկավ։ Կառավարման և մարկետինգի մասնագետ եմ։ Այսօր ունեմ աշխատանք, նաև դասավանդում եմ։ Նաև կարողանում եմ աշխատել դրսի համար։ Վարձատրությունս նաև դրսից է լինում»,- ասում է Նինան։
Երիտասարդ հայրենադարձները այսօր աշխատանք ունեն այստեղ, կարողացել են հարաբերություններ ստեղծել տարբեր ոլորտների այլ մասնագետների հետ։ Նշում են, որ մշակութային և այլ տարբերություններով հանդերձ, երջանիկ են և երբևէ չեն երկմտում իրենց կայացրած որոշման համար։
