Աիդա Ավետիսյան
«Ռադիոլուր»
Սիրիահայերի աջակցության և հայրենադարձության նախաձեռնող խմբի անդամ Կարինե Հակոբյանը համաձայն չէ, թե Հայաստանը սիրիահայերին ընդունելու միջոցներ չունի, պարզապես անհրաժեշտ է պետական ծրագիր և պետական մոտեցում, ասում է նա։
Հայաստան են գաղթել բազմաթիվ սիրիահայ մտավորականներ, ովքեր իրենց ապագան չեն տեսնում Հայաստանում, շեշտում է Սիրիրահայերի աջակցության և հայրենադարձության նախաձեռնող խմբի անդամը: Բազմաթիվ խնդիրներ են բարձրացվել սիրիրահայերի կողմից, և կան խնդիրներ, որոնք հրատապ լուծում են պահանջում։
«Հալեպում կան տասնյակ հազարավոր հայեր, ովքեր չունեն անձնագիր, որով կարող են երկրից դուս գալ։ Անգամ ֆիզիկապես չեն կարող երկրից դուրս գալ: Ավիատոմսերը շատ թանկ են, բոլորը չէ, որ կարող են գնել»,- ասում է նա։
Սփյուռքի նախարարությունն անում է ամեն ինչ, սակայն խնդիրները են շատ, իսկ միգրացիայի վարչությունը լիարժեք չի կատարում իր առաքելությունը։
Մինչև այս պահը հստակեցված չէ, թե եկողների համար Հայաստանն ինչ է՝ ժամանակավոր կացարա՞ն , թե՞ ծրագիր է մշակվում իրենց վերջնական բնակեցման համար, ասում է պատմաբան, «Արեգ» գիտավերլուծական կենտրոնի փոխտնօրեն Գևորգ Յազչյանը:
Նշելով, որ սիրիահայերի համար բացվել են գիտական առարկաները արաբերենով դասավանդվող դպրոց, նա դա պետական հանցագործություն է համարում և ավելացնում, որ նման վերաբերմունք իրեն թույլ կտա միայն գաղութացված երկիրը: Գևորգ Յազչյանը հետաքրքրվել է, որ միայն ՀՀ է, որը սիրիրահայերի համար ունի այսպիսի դպրոց: Ըստ նրա` մեր երկրում չի գործում պետական մեխանիզմը։
Ռազմական փորձագետ Վլադիմիր Թումանյանը իրենց հետ հանդիպման ժամանակ բոլոր մարզպետերին, քաղաքապետերին և գյուղապետերին առաջարկել է տեղեկացնել, թե իրենց տրամադրության տակ ինչպիսի կացարանային ֆոնդեր կան, որովհետև չի բացառվում, որ 3 ամիս հետո Հայաստանում սիրիահայերի շատ ավելի մեծ հոսք սկսվի:
Հայաստանը պետք է պատրաստ լինի դրան, ասում է։ Նույնիսկ մի քանի ամիս առաջ առաջարկ է եղել, որ Սիրիայից գործարանները տեղափողեն Հայաստան, սակայն դրա դիմաց ահռելի մաքսային տուրքեր են պահանջվել։
