Հանրածանօթ մտաւորական Եզնիկ Բալիկ սրտայոյզ ապրումներով կը նկարագրէ ,երազային Հալէպէն գաղթած եւ Վենեզուելայի Գարագաս քաղաքին մէջ հաստատուած Հայարիւն ծնողքի մը մասին , որ այլասերման մրրիկներուն եւ յորձանքներուն դէմ կը նաւարկէ, իրենզ զաւակներուն լեզուն Մեսրոպեան մեղրով օծելու եւ հայեցի հոգիով ու ոգիով դաստիարակելու համար։
մեկ րոպեից էլ քիչ