Աստրիդի ու Գեղամի սերը հաղթահարեց հասարակական ցասումն ու կարծրատիպերը, հետո նաեւ՝ պատերազմը։
Աստրիդ Էքսուզյանը հիշում է, որ զանգ ստանալուն պես ամուսնու հետ գնացին զինկոմիսարիատ, հետո եկան տուն: Ամուսինը սկսեց իրերը հավաքել, իսկ ինքը՝ բանանի շեյք պատրաստել:
Ասում է, որ դա իրեն բնորոշ չէր, պարզապես այդ պահին մտածում էր՝ գուցե վերջին անգամ է իր ձեռքով ամուսնու համար քաղցր ու օգտակար բան պատրաստում:
Գեղամն Աստրիդի երկրորդ ամուսինն է, տարիքով փոքր, բայց իր երեք երեխաների հետ այնքան է մտերմացել, որ հիմա լիարժեք ու երջանիկ ընտանիք են իրենց համարում:
