Համիդյան ջարդերը խորապես հուզում են ԱՄՆ-ի և եվրոպական երկրների առաջադեմ մտավորականության ներկայացուցիչներին։ Նրանցից շատերը դատապարտում են Օսմանյան կայսրությունում հայերի նկատմամբ իրականացվող այդ քաղաքականությունը։ Կոտորածներից փրկվածների համար իրագործում են մարդասիրական ձեռնարկներ։ Գերմանացի հայասեր անհատները կարծում էին, որ Թուրքիայի դաշնակից Գերմանիան պետք է շահագրգռված լիներ հայ ժողովրդի պահպանման ու զարգացման գործում։ Նրանք այդ նպատակով փորձում են աջակցել 1912-1913 թթ․ եվրոպական մի շարք երկրների մայրաքաղաքներում հայերի կողմից բացված հայկական կոմիտեների աշխատանքներին։ Դրանք պետք է նպաստեին Հայկական հարցի վերարծարծմանը։
Թեմային է անդրադառնում պատմական գիտությունների թեկնածու Հրանուշ Սահակյանը։
«Գերմանահայկական ընկերությունը և Հայկական հարցը»` մաս 1-ին։
