Գերմանական կառավարությունը փակում էր գերմանացիների բերանը: Արգելում էր խոսել հայերի սպանդի մասին:
Խզե՞լ դաշինքը Թուրքիայի հետ և շրջանցել հայերին մահվան մատնելու քաղաքականությունը: Չէ՞ որ Օսմանյան կայսրությունը կարևոր ու օգտակար ծառայություններ էր մատուցում Գերմանիային, որը ցանկության դեպքում կարող էր դիմադարձ կանգնել:
Էնվեր փաշան թախանձագին խնդրում էր չբռնել հայությանը կոտորող իր ձեռքը: Հայերը հակառակն էին պնդում: Ո՞ւմ կողմը բռնել:
Թեմային է անդրադառնում պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Աշոտ Հայրունին։ «Միջազգային դիվանագիտությունը և Հայկական հարցը»՝ մաս 10-րդ։
