Հայկական տարածքներից ոչ միայն չպետք է հրաժարվել, այլև անհրաժեշտ է այդ հարցը պահել օրակարգում:
Սևրի պայմանագիրը կյանքի չկոչվեց մի քանի պատճառով: Դրանց մեջ առաջնայինն այն էր, որ քեմալական կառավարությունը չընդունեց սուլթանական կառավարության ստորագրած Սևրի պայմանագիրը:
Հայկական և հունական ճակատներում գրանցած ռազմական հաջողությունների հետևանքով թուրքական կողմը թելադրող դարձավ և ստիպեց արևմտյան տերություններին չվավերացնել Սևրի պայմանագիրը:
100 տարի է անցել, սակայն Սևրի պայմանագիրը պահպանել է իր գաղափարական, իրավական և բարոյական ներուժը: Եթե հայերը հույս ունեն, որ այն երբևիցե կյանքի կկոչվի, ապա թուրքական կողմը վախենում է, որ դրանից հետո կկորցնի հայկական տարածքները:
Հստակ պայմաններում հնարավոր է, որ մեծ տերություններն իրենք բարձրացնեն Սևրի պայմանագրի հարցը՝ բերելով այն դիվանագիտական դաշտ:
Թեմային է անդրադառնում ԳԱԱ արևելագիտության ինստիտուտի Թուրքիայի բաժնի վարիչ, թուրքագետ, պատմական գիտությունների թեկնածու Քրիստինե Մելքոնյանը:
Սևրի պայմանագիրը՝ մաս 7-րդ:
