Մուշում հարսանիքների ժամանակ ինչո՞ւ էին փեսային լողացնում, իսկ հարսին տանում «Վարպետի տուն», ո՞վ էր վարպետը: Ի՞նչ օրորոցային էին երգում մշեցի մայրիկները, որ երեխայի լացը դադարում էր, պատմում է մշեցի Գևորգ Խաչատրյանը:
20 տարի է, ինչ ճանապարհորդում է Արևմտյան Հայաստանով, այնտեղից իր հետ սերմեր է բերում, Խնուսից՝ լոբի, Տիգրանակերտից՝ խավրծիլ, Սասունից՝ սիսեռ ու մանանա: Սերմերից բաժին է տալիս իր արևմտահայ բարեկամներին՝ նրանցից լսելով մի պատմություն, հեքիաթ կամ մի երգ:
«Րուրիկ» օրորոցայինն ամբողջությամբ
«Գայլն ու նապաստակը»․ առակ
