Զարգացնել ներքին տուրիզմն ու Հայաստանը դարձնել գրավիչ զբոսաշրջիկների համար: Հայաստանի կառավարությունը տարիներ շարունակ հայտարարում է, որ ձեռնարկում է հնարավոր բոլոր քայլերը զբոսաշրջության ոլորտը զարգացնելու համար:
Տուրիզմը գերակա ուղղություն հռչակած մեր երկրում դեպի պատմամշակութային վայրեր տանող անբարեկարգ ճանապարհները շատ են: Կան հուշարձաններ, որոնց պարզապես անհնար է հասնել՝ ճանապարհ չկա:
Լոռու մարզի Ստեփանավանի տարածաշրջան այցելելիս պարտադիր պայման է դարձել Էդմոն Լեոնովիչի անվան Սոճուտ դենդրոայգի կամ պարզապես Ստեփանավանի դենդրոպարկ այցելելը: Հենց այս ճանապարհին էլ զրուցեցինք տաքսու վարորդի հետ:
Մեղմ ասած անմխիթար ճանապարհների պատճառով զրուցակիցս մեքենան հաճախ է վերանորոգում:
Ճանապարհին զրուցեցինք նաև այցելուների հետ, նրանք էլ, մեղմ ասած, գոհ չեն :
Գյուլագարակ խոշորացված բնակավայրի ղեկավար Մհեր Գևորգյանը «Ռադիոլուրի» հետ զրույցում ասում է՝ պատրաստ է աջակցել ճանապարհի ասֆալտապատմանը, սակայն, միայնակ ոչինչ չի կարող անել: Նկատում է՝ եթե ճանապարհի հանգստյան գոտիները չլինեին, այնտեղ արոտավայր կլիներ: Իսկ որպես արտովայր ճանապարհը վատը չէ: Զրուցակցիս կարծիքով՝ ավելի շատ պետք է գործարարները մտածեն, թե ինչպես գրավեն այցելուներին:
«Ես ինչի պետք է բիզնեսի հետ խոսեմ, իրենք պետք է իմ հետ խոսեն: Որ ասեմ բիզնեսը զարգացնելու համար ճանապարհը սարքի:
Թե որքան գումար է պետք այս ճանապարհը կարգի բերելու համար, համայնքի ղեկավարը չգիտի, միայն ասում է՝ առաջիկայում փոսալցման աշխատանքներ կկատարվեն ՝ համայնքի հաշվին:
«Սա մարզային ճանապարհ է,- ասում է Ռադիոլուրի մյուս զրուցակիցը՝ ՏԿ և ՏՏ նախարարության Հայաստանի ավտոմոբիլային ճանապարհների տնօրինության ՊՈԱԿ-ի գլխավոր տնօրենի պաշտոնակատար Գուրգեն Թադևոսյանը: Գերատեսչությունը ճանապարհի պահպանում չի իրականացնում:
«Կարևորությունից ելնելով՝ մեր մասնագետները ուսումնասիրել են՝ 3,6 կմ երկարություն ունի, որի առաջին 750 մետրը ասֆալտապատված է, քիչ քանակի փոսեր կան, մնացածը հիմնանորոգի, քանի որ վատ վիճակում է: Մոտավոր հաշվարկներով շուրջ 250 մլն դրամ գումար է անհարժեշտ ասֆալտապատելու համար : Դեռ հաշվարկ ենք արել, գումար դեռ չկա: Խնայողությունների հաշվին նախատեսում ենք այլ ծրագրերով ներառել այդ ճանապարհը»:
Ցանկությունն ու հաշվարկները կան, գումարները դեռ փնտրվում են: Տուրիզմը գերակա ուղղություն հռչակած մեր երկրում դեպի պատմամշակութային վայրեր տանող անբարեկարգ ճանապարհները շատ են: Նույն մարզում դեպի Կուռթանի ձոր՝ Հնեվանք տանող ճանապարհն էլ այն վիճակում է, որ միայն լուրջ ներդրումների դեպքում է հնարավոր կարգի բերել,-ասում է Գյուլագարակ խոշորացված բնակավայրի ղեկավար ՄՀեր Գևորգյանը: Սա ոչ միայն պատմամշակութային վայր տանող, այլ նաև ռազմավարական նշանակության ճանապարհ է :
«Նախկինում ցանկանում էին դա պահեստային ճանապարհ դարձնել, որը կտաներ դեպի Թումանյան կայարան: Որևէ համայնքապետ չի կարող միայնակ ճանապարհը վերանորոգի:Եթե կա մեկը , որ մենակ կսարքի, ես պեչատը կդնեմ, կգնամ , թող ինքը գա, աշխատի: Դրա վերանորոգման համար մեծ գումարներ են հարկավոր: Ռոբերտ Քոչարյանը խոստացավ, որ կվերանոգորեն, իրենք չեն կարողացել, ես ի՞ նչ պատասխանեմ:
Հայաստանի ավտոմոբիլային ճանապարհների տնօրինության ՊՈԱԿ-ի գլխավոր տնօրենի պաշտոնակատար Գուրգեն Թադևոսյանի տեղեկացմամբ՝ հաջորդ տարվա բյուջեի նախագծում ներառվել է Հաղպատի հուշարձան տանող 5 կմ երկարությամբ ճանապարհը: ՀԲ միջոցներով վերանորոգվել է Զորաց քարեր տանողը: Արդյո ՞ ք կարող ենք այս որակի ճանապարհներով տուրզիմ զարգացնել մեր հարցին Թադևոսյանը պատասխանում է՝
« Տարեցտարի փորձում ենք լավացնել , ամեն տարի աշխատանքներ կատարվում են, կան զարգացնելու տեղեր, աշխատում ենք այդ ուղղությամբ»:
Խոստովանում է՝ Հայաստանի ճանապարհների վիճակն այս պահին չի նպաստում զբոսաշրջության զարգացմանը:
