Ալիսա Գեւորգյան
«Ռադիոլուր»
Մամուլի ազգային ակումբը ՀՀ-ում Լեհաստանի դեսպանության աջակցությամբ այսօր կազմակերպել էր քննարկում «Հայաստանը փակուղո՞ւմ, թե՞ խաչմերուկում.Վիլնյուսից առաջ» թեմայով: Որտե՞ղ է հայտվել ՀՀ-ն այսօր, ո՞րն է ՀՀ հասարակակակն-քաղաքական գործիչների դերակատարումը բեկումնային այս պահին, ովքե՞ր և որտե՞ղ են որոշում Հայաստանի քաղաքական ապագան: Այս և այլ հարցերին անդրադարձել են ՄԱԱ-ում հյուրընկալված հասարակական- քաղաքական գործիչները, ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչներ։
Եվրամիության հետ հինգ տարվա բանակցություններից հետո 2013-ի սեպտեմբերի 3-ին պաշտոնական Երևանի կողմից Մաքսային միութանը միանալու պատրաստակամության մասին հայտարարությունը հայ հանրությանը հերթական անգամ բաժանեց երկու մասի՝ այս դեպքում Եվրամիության և ՌԴ նախաձեռնած Մաքասյին միության կողմնակիցների՝ օդում թողնելով մի մեծ հարցական ՝ ի վերջո որտե՞ղ է հայտնվել Հայաստանը. փակուղո՞ւմ, թե՞ խաչմերուկում:
Վիլնյուսի գագաթաժողովից առաջ ՄԱԱ նախաձեռնած քննակմանը մասնակցող հասարակական- քաղաքական գործիչներն այսօր փորձում էին ձևակերպել հենց այս հարցի պատասխանը: «Հայաստանը շարունակում է մնալ համաշխարհային և տարածաշրջանային քաղաքականության խաչմերուկում, ՀՀ- ն իր մոտեցումները ձևավորում է ելնելով իր ազգային շահերից, մասնավորապես՝ ազգային անվտանգության գերակայություններից»,- ասում է ԱԺ «Օրինաց երկիր» կուսակցության փոխնախագահ Մհեր Շահգելդյանը։
Մաքսային միությանը Հայաստանի անդամակցության կողմնակիցների թվում նաև Հայաստանի դեմոկրատական կուսակցության նախագահ Արամ Գասպարի Սարգսյանն է։ Ինչո՞ւ մեզ չհրապուրեց Եվրոպան և մենք չգնացինք ասոցացման ճանապարհով: Սարգսյանի համոզմամբ՝ սրանում մեղավորը հենց Եվրոպան է։
«Հրապարակ» օրաթերթի գլխավոր խմբագիր Արմինե Օհանյանը վերլուծում է խնդրի տեղեկատվական բաղադրիչը: Նրա բնորոշմամբ՝ մենք ունենք տեղեկատվական սով, որի պայմաններում անհնար է որոշել՝ ինչը դրդեց երկրի ղեկավարին կայացնել սեպտեմբերի 3- ի որոշումը, ինչպես նաև անհնար է լիարժեք դատողություններ անել՝ որն էր ճիշտ ճանահարհը, որը՝ սխալ։
«Այո, կա տեղեկատվական սով, և փստաթղթերի բովանդակության վերաբերյալ դատողություններ անելը բարդ է , բայց մենք ծանոթ ենք երկու արժեհամակարգերին, որոնց միջև պիտի ընտրություն կատարենք»,- ասում ՀՀՇ կուսակցության գործադիր տնօրեն Կարեն Կարապետյանը: Ընտրում ենք եվրոպակա՞ն քաղաքակիրթ արժեհամակարգը, որտեղ պաշտպանված են մարդու իրաունքներն ու տնտեսական ազատ մրցակցությունը, թե՞ համակարգ, որը կառավարվում է մեկ կենտրոնից և որոշումներն էլ կայացվում են այդ կենտրոնի շահերից ելնելով։ Ըստ Կարապետյանի՝ սա է ամենակարևոր խնդիրը։
«Քաղաքականության մեջ հաճախ կարևորվում է ոչ թե ինչ է արվում, այլ՝ ինչպես է արվում հարցը», — ձևակերպման հեղինակը «Ընդդեմ իրավական կամայականության» հկ նախագահ Լարիսա Ալավերդյանն է, ով սկզբունքորեն մերժում է քննարկումները, որոնք իրականացվում են առանց լիարժեք տեղեկատվական նյութի։
«Հայաստանը վարել և վարում է հայանպաստ քաղաքականություն»,- ասում է ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ Նաիրա Կարապետյանը՝ ուշադրություն հրավիրելով փաստին, որ ընտրությունը կատարվում է ոչ թե արժեքային, այլ ընդամենը տնտեսական համակարգերի միջև։
«Ժառանգություն» կուսակցության գլխավոր քարտուղար Ստեփան Սաֆարյանը, մասնավորապես, վերջին միտքը չի կիսում: Նրա ձևակերպմամբ՝ իրականում մեծ շրջադարձ է տեղի ունեցել։
