ԿարևորՀասարակություն

Արդարադատության ոլորտը՝ քաղհասարակության մշտադիտարկման տակ

Արդարադատության ոլորտի բարեփոխումներում քաղաքացիական հասարակության ներգրավվածությունն ապահովելու նպատակով Եվրամիության աջակցությամբ արդեն 2 տարի  գործում է «Հայաստանում արդարադատության ոլորտի մշտադիտարկում» հարթակը՝ Ջուրեմոնիան:

Ուշադրության առանցքում  ոլորտի հիմնական ուղղություններն են՝ դատարաններ, ոստիկանություն, ազատազրկման վայրեր, պրոբացիայի ծառայություն: 23 հասարակական կազմակերպություններ դիտարկել են ոլորտի խնդիրներն ու առաջարկություններ ներկայացրել: 

«Հայաստանում արդարադատության ոլորտի մշտադիտարկում» հարթակը՝ Ջուրեմոնիան, համախմբել է մի շարք հասարակական կազմակերպությունների, որոնց գործունեությունն ուղղակիորեն կամ անուղղակիորեն առնչվում է ոլորտին: Կազմակերպությունները դաշտային աշխատանքների ընթացքում հանդիպել են խնդիրների, որոնք իրավական որևէ կագավորում չունեն: «Երիտասարդական ավանգարդ» հասարակական կազմակերպության իրավաբան Վարսենիկ Նազարյանը օրինակներ է բերում։

«Մենք աշխատել ենք Արցախից բռնի տեղահանված անձանց հետ, որոնք հայտնվել են կյանքի դժվարին իրավիճակներում, ունեցել են որոշակի խնդիրներ՝ կապված օրենսդրական բացերի հետ: Այսինքն՝ օրենսդրորեն չենք կարողացել կարգավորումներ տալ իրենց հարցերին: Դրանք եղել են  կենսաթոշակի ստացման, նպաստի ձևակերպման, դատարանի հետ առնչվող հարցեր, որոնց կարգավորման համար մենք ունեցել ենք իրավական բացեր: Այդ մասին բարձրաձայնել ենք և տրվել են համապատասխան կարգավորումներ»:

Վարսենիկ Նազարյանը խոսում է արցախցի ընտանիքներից մեկի՝ իրավական լուծում չստացած խնդրի մասին:

«Ամուսնալուծության և ապահարզանի պահանջ էր ներկայացվել դատարան:  Դատարանի որոշումը մեկ կնիքով էր հաստատված, 2-րդ կնիքով հաստատվելու անհրաժեշտություն կար, այսինքն՝  Արցախինը կար, պետք էր Հայաստանինը: Մենք շահառուին ուղղորդեցինք արդարադատության նախարարություն, այնտեղ չեն կարողացել խնդրին լուծում տալ և  ուղղորդել են Բարձրագույն դատական խորհուրդ, այնտեղ ևս պատասխանել են՝ որևէ իրավական կարգավորում չկա այդ հարցի վերաբերյալ, որ կարողանան հարցը լուծել»:

Այդպիսի դեպքերը քիչ չեն, դրանց կարգավորման համար հասարակական կազմակերպություններն առաջարկություններ են ներկայացնում գործադիրին: Մի մասն ընդունվում է և իրավական կարգավորում ստանում՝ ասում է «Սոցիալական արդարութուն» հասարակական կազմակերպության նախագահ, քրեական արդարադատության ոլորտի փորձագետ Արշակ Գասպարյանը։

«Պրոբացիայի մասին օրենքում են ահագին փոփոխություններ կատարել, անչափահասների մասով փոփոխությւոններ կան, 10 առաջարկությունից 3-4-ը ընդունվում են: Արցախից եկել են նաև մարդիկ, ովքեր ազատազրկված էին, և իրենք մեր երկրում, ենթադրաբար, պետք է ազատազրկված լինեին: Արցախի հանարպետության դատական ակտերը պետք է մեզ մոտ ճանաչվեն և հետո ի կատար ածվեն: Այս համակարգը չունեին, սա առաջարկեցինք, և կարծես թե ամբողջությամբ ընդունվել է: Ես կարծում եմ, որ Արցախի հայերի մասին առանձին իրավական ակտ է պետք՝ բոլոր հարցերը կարգավորելու համար»:

Արշակ Գասպարյանը մատնանշում է քաղաքացիական հասարակության և պետության համագործակցության անհրաժեշտությունը։ Դրա ֆորմալ ինստիտուտները կան, բայց գործնականում արդյունավետ չեն։ 

«Բոլոր նախարարներին առընթեր գործում են հասարակական խորհուրդներ: Նրանց դերը մշտադիտարկումն է, օրակարգ թելադրելը, առավել թափանցիկ դարձնել նախարարության գործունեությունը, որը չկա: Նախարարներ կան, որոնք նշանակվելուց հետո, իսկ դա կարող է լինել 2-3 տարի, գեթ մեկ անգամ խորհուրդ չեն ձևավորել, և հասարակական կազմակերպությունները զրկված են եղել պետական քաղաքականության ու որոշում կայացնելու մասնակցության իրավունքից»: 

Ջուրեմոնիա հարթակը մշտադիտարկում է դատաիրավական ոլորտը՝ ոստիկանություն,  մեկուսարաններ, պրոբացիայի ծառայություն, ինչպես նաև հակակոռուպցիոն ոլորտի բարեփոխումներ:

Մեծամորում գործող  «Ընտանիք և համայնք» հասարակական կազմակերպությունը օգնության ձեռք է մեկնում կյանքի դժվարին իրավիճակում հայտնված ընտանիքներին ու անձանց: Կառույցի ղեկավար Քնարիկ Գարանֆիլյանն ասում է,  որ իրենց ուշադրությունից դուրս չեն մնում  վարքային  խնդիրներով, ոստիկանությունում հաշվառված անչափահասներն ու քրեակատարողական հիմնարկներից վերադարձած անձինք, որոնք վերաինտեգրման կարիք ունեն: Ինտեգրման դժվարութուններ ունեն նաև տեղահանված արցախցիները: Կազմակերպությունում նրանց հետ աշխատում են հոգեբաններն ու սոցիալական աշխատողները, բայց նրանց աշխատանքի արդյունքը գնահատելու մեխանիզմներ չկան:

«Ցավոք, Հայաստանը չունի այդ չափորոշիչը, թե ինչքանով է ներառված: Որն է չափանիշը, որ հասկանանք՝ մարդիկ արդեն ներառված են հասարակության մեջ, ինչպիսի մեթոդաբանությամբ ենք աշխատում: Հիմա մենք ուզում ենք դա բերել որոշակի ստանդարտների»:

Գործիքակազմը մշակելուց հետո ՀԿ-ներն իրենց առաջարկությունները ներկայացնելու են  համապատասխան գե րատեսչություններ:

Կարդացեք նաև

Back to top button