1921թվականին Թուրքիան համարում էր, որ Կարսի պայմանագրով փակել էր Հայկական հարցը, իսկ տարածքային պահանջատիրության խնդիրն էլ օրակարգում չէր հայտնվելու։
Երկրորդ աշխարհամարտից հետո Հայկական հարցը կրկին դրվեց դիվանագիտական սեղանին։ Թուրքական իշխանությունները և հասարակությունը հասկացան, որ արտաքին քաղաքականության ոլորտում անհրաժեշտ էր կարևորել իրենց պետության տարածքային ամբողջականության հիմնախնդիրը։
1953 թվականից հետո Թուրքիան պահանջում էր ԽՍՀՄ-ից վերահաստատել Կարսի պայմանագիրը և պաշտոնապես ընդունել իր սահմանները։
Թեմային է անդրադառնում ԳԱԱ արևելագիտության ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող, պատմական գիտությունների թեկնածու, թուրքագետ Քրիստինե Մելքոնյանը։
