Հայոց ցեղասպանությունը պետական քաղաքականության և ոչ թե անձերի որոշումների դրսևորում էր:
Ինչու՞ տեղահանվեցին ու սպանվեցին Էսկիշեհիրում ապրող հայերը: Մեհմեդ Ռեֆիկ Ալթնայն արդյոք կարո՞ղ էր կոտորածից փրկել Էսկիշեհիրի հայերին:
Հալիդե Էդիպը դե՞մ էր հայերի ջարդին, թե՞ ուզում էր անցյալը թողնել անցյալում և ապրել նոր կյանքով:
Ի՞նչ է նրան պատասխանում Թալեաթը հայերի ճակատագրին առնչվող զրույցի ժամանակ:
Թեմային է անդրադառնում ԳԱԱ արևելագիտության ֆակուլտետի ասիստենտ, բանասիրական գիտությունների թեկնածու, թուրքագետ Նաիրա Պողոսյանը:
Երիտթուրք գործիչների, զինվորականների հուշերը և Հայոց ցեղասպանությունը՝ մաս մաս 2-րդ:
