ԼՂՀ պաշտպանության բանակի սահմանների հսկողությունն ուժեղացվել է տեղեկատվական նորագույն տեխնոլոգիաների կիրառմամբ: Այն վերահսկում է սահմանի յուրաքանչյուր շարժը: Դիրքերում կան խմելու ջրի ծորակներ: «Ռադիոլուր»-ը եղել է դիրքերում, ծանոթացել իրավիճակին, հանդիպել ապրիլյան պատերազմի ժամանակ վիրավորված երկու զինծառայողի, երկուսն էլ Արման, մեկը շարունակում է ծառայությունը, մյուսը՝ ոչ, պարզապես հյուր էր եկել զինակից ընկերներին:
Արցախի հարավ-արևելյան սահմանը պահող դիրքերից մեկում հանդիպեցի ապրիլյան պատերազմի ժամանակ վիրավորված, այժմ կրկին դիրքը պահող զինվորին՝ Արման Կիրակոսյանին: Զինվորը քչախոս է, հոգում ցավ ու կսկիծ կա: Արման Կիրակոսյանն Արցախից է, արդեն մեկ տարի երկու ամիս ծառայության մեջ է:
Ապրիլի 2-ի գիշերը հակառակորդի հարձակման ժամանակ հրաշքով է փրկվել, վիրավորվել էր, իր հետ գտնվող բոլոր տղաները զոհվել ՝ Օլեգը, Մաքսիմը, Օնիկը, շարունակում է դիրքապահ սպան , մեջբերում եմ «Առաջնագծով տեղակալը, թիկունքի պետը, յուրիստ պոլկան, հրետանու պետը ու բոլորը մեր ընկերներն էին»:
Նրանք չցանկացան շարունակել, չցանկացան նաև ձայնագրվել՝ հուզվում են, հիշելիս ամեն անգամ վերապրում են ծանր օրերը, հոգեպես տանջվում: Արման Կիրակոսյանը վիրավորվել էր 2 ոտքից ու ձեռքից. «Ինձ վրա մուխա է ընկել, հետո թշնամին մտավ դիրքեր, սկսեցին անընդհատ կրակել, ես փախել եմ, իրենց փամփուշտներն էլ վերջացել էին, հասել եմ մյուս ընկերներիս մոտ»:
Արման Կիրակոսյանին օգնության են հասել մյուս դիրքերի զինվորները: Արմանը ցույց տվեց նաև իր կրծքագրպանում դրված կաշվե նոթատետրի վնասված կազմը: Նոթատետրում սրբապատկերներ են, որոնք միշտ պահում է սրտին մոտ: Արմանը հուլիսից կրկին ծառայության մեջ է:
Դիրքերից մեկում հանդիպեցի նաև ապրիլյան պատերազմի ժամանակ վիրավորված մեկ այլ զինվորի՝ Արման Ավետիսյանին: Նա հյուր էր, եկել էր տեսնելու իր զինակից ընկերներին: Պատերազմի ժամանակ տղան կորցրել էր ոտքը, ապաքինվել է, ձախ ոտքի սրունքը պրոթեզավորվել: Արմանը վիրավորվել էր նռնակի պայթյունից: Որակում է՝ բացահայտ հարձակում էր, պատերազմ, ուրիշ անուն չի կարելի տալ:
Ընկերներից 6 զոհվել են՝ Արման Անդրեասյանը, Ազատ Սիմոնյանը, Գրիշան, Արթուրը, Նորայր Շահբազյանը… լռում է: Արման Ավետիսյանը տասը ամիս հերթափոխով դիրքերում է եղել, ընդամենը 14 ամիս է ծառայել, ասաց, որ մի ընտանիքի պես են եղել, ընկերների հետ, եթե վեճ են ունեցել, ապա մարտական հերթապահության բարձրանալիս ամեն ինչ դրվել է մի կողմ, մոռացվել: Արմանին կարոտն էր բերել դիրքեր:
Արցախի դիրքերի պաշտպանությունն այժմ հսկվում է նաև նորագույն տեղեկատվական տեխնոլոգիաների միջոցով, որով նկատվում է յուրաքանչյուր շարժ: Մեր դիրքապահների հսկողության տեսադաշտում էի հայտնվել նաև ես, վայրկյաններ անց նրանք արդեն իմ կողքին էին՝ հեռու պահելով թշնամու դիպուկահարի տեսադաշտից:
Դիրքերում շրջում էր զինվորական բժիշկ Արա Գոքորյանը, հետևում զինվորների առողջությանը: Հարավային սահմանում կլիման տաք է, թոքաբորոբով հիվանդներ քիչ են լինում, թեթև մաշկային ինֆեկցիաները բուժում են: Արա Գոքորյանը ցույց տվեց իրենց բժշկական մեքենան, որի մեջ անհրաժեշտ դեղորայքն է: «Առաջին բուժօգնության պարագաներով ապահովված ենք, իսկ անհրաժեշտության դեպքում, ասենք կույր աղիքի բորբոքում կամ որևէ այլ հիվանդության ժամանակ զինվորին տեղափոխում ենք հոսպիտալ, որը մոտ է գտնվում մեր զորամասին»,- ասաց զինվորական բժիշկը:
Հարաբերական հրադադարի պայմաններոմ մեր զինվորները շարունակում են իրենց ծառայությունը: Խաղաղ ծառայություն քեզ, սահմանապահ զինվոր:
