

Յոհաննես Լեփսիուսը և նրա գործընկերները Արևմտյան Հայաստանում և Օսմանյան կայսրության հայաշատ բնակավայրերում բաժանեցին իրենց հանգանակած գումարները։
Նրանք արևմտահայության շրջանում իրականացրեցին բարեսիրական ծրագրեր։ Ստանձնեցին հազարավոր որբերի և այրի կանանց խնամքը, որոնք միսիոներների ջանքերի շնորհիվ փրկվեցին անխուսափելի մահից։
Թեմային է անդրադառնում պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Աշոտ Հայրունին։ «Միսիոներներն ու բարեգործական կառույցները և հայ տարագիրեները»՝ մաս 17-րդ։