1856-ին միջազգային հարաբերությունների ասպարեզում հայտնված Արևելյան հարցն իր մեջ ներառում էր Օսմանյան կայսրության կազմաքանդումից հետո դրա ժառանգության բաժանման թնջուկը։ Հայկական հարցը որոշակի առումով դարձել էր Արևելյան հարցի մի մասը։
Թուրքական իշխանությունների կոկորդին կանգնած ոսկորի էր այն նմանվում, որից ազատվելու նպատակով արևմտահայությանը կոտորելու ճանապարհն ընտրվեց։ Որոշվեց ֆիզիկապես ոչնչացնել հայերին՝ պետականորեն որդեգրելով ցեղասպան քաղաքականություն։
Թեմային է անդրադառնում պատմաբան Հայկ Փայտյանը։ «Հայկական հարցի շրջափուլերը»՝ մաս 2-րդ։
