1960-ականներին նրանք հանձն առան դժվար ու նվիրական մի առաքելություն, քանզի այդ ժամանակաշրջանին բնորոշ էր իրարամերժ գաղափարախոսությունը գրականության և ընդհանրապես, մշակույթի բնագավառների նկատմամբ:
Նրանցից առաջինն իր ամբողջ գիտակցական կյանքը նվիրեց երեխաների գեղագիտական դաստիրակությանը, պատկերասրահներ ու ցուցահանդեսներ բացելու գործին, իսկ երկրորդ նվիրյալը նպաստեց հայ երաժշտարվեստի զարգացմանը և զգալի գրական ժառանգություն թողեց կոմիտասագիտության ասպարեզում:
