Սիրիայում ապաստանած հայ գաղթականները ներգրավվեցին դպրոցաշինության գործում։ 1920-1930-ականներին կառուցվեցին բազմաթիվ կրթօջախներ, որոնք նպաստեցին աճող սերնդի ազգային դիմագծի պահպանմանը։
Դրանցից կարելի է հիշատակել Դամասկոսի Ազգային միացյալ և Հալեպի Կյուլպենկյան երկսեռ վարժարանները։ Նույն տարիներին ստեղծվեցին նաև հասարակական կառույցներ։
Թեմային է անդրադառնում քաղաքագետ, սփյուռքագետ Վահրամ Հովյանը։ «Ցեղասպանությունը և արևմտահայության սփռման աշխարհագրությունը»՝ մաս 19-րդ։
