Ցարական կայսրության վարած քաղաքականության հետևանքով Սյունիքում հաճախ բախումներ էին լինում հայերի ու թաթարների միջև։
Գյուղատնտեսությունը զարգացած չէր, գավառում չէին գործում մշակույթի օջախներ։ Պ.գ.թ.Մարիամ Ամիրջանյանն ասում է, որ այս ամենն արվում էր միայն մեկ նպատակով՝ բնակչությանը հետ պահել հեղափոխական շարժումներից, որոնք արդեն տարածվել էին Ռուսաստանում։
Թաթարական բեգերը զավթողական դիրք էին բռնել և հայերին կեղեքում էին ամենատարբեր հարկերով և դա շատ օգնում էր ցարական իշխանությանը։ Գյուղացին կքում էր ծանր աշխատանքի ու հարկերի տակ։
«Մշակ» ամսագիրը իր էջերում միշտ անդրադառնում էր այս ցավոտ հարցերին և լուծումը տեսնում էր գավառում կրթական օջախներ բացելու և մշակույթ տարածելու մեջ։
