Պետրոսի երազանքները տարբերվում են շատ շատերի երազանքներից․ նա միշտ ձգտել է դեպի անհայտը։ Ամբողջ գիտակցական կյանքում փորձել է հասկանալ՝ ինչ է ուզում կյանքից։ Ասում է՝ միշտ ձգտել եմ ինձ լիարժեք մարդ զգալ՝ անկախ հանգամանքներից։ Այսօր էլ նույնն է անում՝ պայքարելով նորից սեփական ոտքերի վրա կանգնելու, քայլելու համար։ Պատերազմում ստացած ողնուղեղային վնասվածքով նա այսօր բուժում է ստանում Հայրենիքի պաշտպանի վերականգնողական կենտրոնում։
Պետրոս Էֆենջյանը ծնվել է 1997 թվականին Կոտայքի մարզի Արագյուղ գյուղում, ունի երկու եղբայր։ Ծառայել է Քարվաճառում, որի շքեղ գույները մի օր վերածվեցին միայն սևի ու սպիտակի՝ բուն և փոխաբերական իմաստով։ Չնայած ներկա դժվարություններին, Պետրոսը շարունակում է անվերապահորեն սիրել կյանքը։
Շատ է կարևորում խաղաղությունը։ «Այդ խաղաղությունն ամենից շատ սիրում ու գնահատում էին այն տղաները, որոնք պատրաստ էին իրենց կյանքը զոհելու և զոհեցին հանուն այդ խաղաղության»,-ասում է Պետրոս Էֆենջյանը։
