Արաբական գլխանոցը կամ հայտնի «չալման» տարածված էր հայ իշխանների շրջանում։ Այն «խլում էր» 8-20 մետր կտոր, կարվում էր «որքան մեծ, այնքան լավ» սկզբունքով։
Ճոխ էին նաև ոտնամանները, զգեստների զարդանախշերը, զարդերը։ Այսօր շատերի կողմից սիրված այրական գինդերը, ժամանակին տղամարդկային առօրյա զարդեր են եղել, իսկ դրանք կրել են ազնվականները։
Այս ամենի «մեղավորը» միջմշակութային շփումներն էին, որոնք ազդել եւ շարունակում են ազդել ոչ միայն տարազի, այլեւ դրա դետալների, հագուստի աքսեսուրաների, կենցաղային իրերի վրա։ Արաբական ու բյուզանդական տարազներն ամենամեծ հետքն են թողել մեր ազգային տարազի ձեւավորման վրա։
