Գյուղի մարդու համար օրն սկսվում էր արևածագին, ավարտվում արևամուտին: Արևի շողերը մեջքին ոսկե գոտի արած սիրուն Զուլոն, Նազեն, Մարոն ու Նարեն արևի հետ դաշտը բանջարի կամ աղբյուրը ջրի էին գնում ու արևի հետ թաքուն բարև ուղարկում ծարավ հնձվորին կամ աղբյուրի ճամփին թաքուն սպասող դրկցի տղին:
Ավանդական երգերի փունջ՝ արևի, արևոտ սարերի, արևի հետ բարև ուղարկողի ու բոբիկ սարը գնացողի մասին:
