Լրագրողների դեմ հայցերը 2 տարում 3 անգամ ավելացել են
«Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեն» ներկայացրել է ԶԼՄ-ների և լրագրողների ներգրավվածությամբ դատական գործերի մոնիտորինգի արդյունքները։ Դրանց համաձայն՝ վերջին երկու տարիներին գրեթե 3 անգամ ավելացել են լրատվամիջոցների ու լրագրողների դեմ ներկայացված հայցերը։ 176 հայցերից 127-ը վերաբերել են հրապարակումներում վիրավորանքին ու զրպարտությանը։
Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեի ծրագրերի իրավաբան Դավիթ Ասատրյանի դիտարկմամբ՝ սա պայմանավորված է համացանցի և սոցիալական մեդիայի զարգացմամբ։ Միևնույն ժամանակ սրընթաց զարգացումը համընկել է քաղաքական ակտիվ իրադարձությունների հետ։
«Այս հետազոտությունը ամենաթարմ ն է վիրավորանք զրպարտության գործերով։ Սա կարող է հիմք հանդիսանալ իրավաբանների , փաստաբանների ինչու ոչ նաև դատական իշխանության համար , որպեսզի քննեն ՝ ինչ խնդիրներ կան ոլորտում և այդ խնդիրների լուծման ուղղությամբ ինչ քայլեր կարող են ձեռնարկել»։
Կոմիտեն իր գործունեության 10 տարիների ընթացքում լրագրողների ու լրատվամիջոցների դեմ ամենաշատ դատական հայցերն արձանագրել է 2019 թվականին։ Ցուցանիշը որոշակիորեն նվազել է 2020-ին, ինչը Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեի նախագահը բացատրում է համաճարակով ու պատերազմով։
««Եթե հաշվի առնենք, որ 2020 թվականի սեպտեմբերից ի վեր մեր երկիրը զբաղված էր պատերազմական ու դրա հետ կապված խնդիրներով, ապա, կարծում ենք, որ դրանով էր պայմանավորված, որ լրատվամիջոցների դեմ դատական գործերի հոսքը նկատելի պակասեց: Ամեն դեպքում տարվա առաջին երեք եռամսյակի տվյալներով, տեսնում ենք, որ 2019-ի միտումը պահպանվել է»։
Վերջին երկու տարիներին նկատելի է նաև լրագրողների՝ իրենց իրավունքների դատական կարգով պաշտպանելու ավելի ընդգծված միտում։ Լրագրողների իրավունքները հաճախ խախտվում են նաև խմբագրություններում։
«Դա կարող է լինել առանց պայմանագրի աշխատելը, ժամանակին վճարովի արձակուրդ չտրամադրելը, հիվանդության ժամանակ չվճարելը: Հիմա մենք տեսնում ենք, որ լրագրողները նաև այս հարցերով են դիմում դատարան իրենց իրավունքները պաշտպանելու: Այս տեսանկյունից դատական նախադեպեր ստեղծելը կարևոր է»։
Կոմիտեի նախագահն արձանագրում է․ վերջին երկու տարիներին դատական գործերով ընդունված ակտերի համադրությունը ցույց է տալիս, որ դրանց որակը նկատելիորեն բարձրացել է թե՛ դատարանների ներկայացրած պատճառաբանությունների, թե՛ կողմերի բերած փաստարկների առումով։ Միևնույն ժամանակ, մոնիտորինգի արդյունքում ի հայտ են եկել պրակտիկ խնդիրներ, որոնք մի շարք դեպքերում թույլ չեն տալիս դատական գործերի վերաբերյալ ընդունված ակտերը որակել արդարացի և ճշգրիտ։