Ծովը շատ մեծ նշանակություն ունեցավ Կիլիկիայի և Եվրոպայի միջև տեղեկատվության արագ փոխանակման համար։
Չափազանց գրագետ առևտուրն իր արձագանքը գտավ Սմբատ Գունդստաբլի «Դատաստանագրքում», որով կանոնավորվում էին նաև տեղացիների և օտարների միջև ամուսնական հարաբերությունները, ամուսնալուծությունները, ժառանգության հարցերը։
Ծովն ու աշխարհի հետ ծովային շփման շնորհիվ էր, որ զարգացան ճարտարապետությունը, գրականությունը, հիմնվեց կիլիկյան մանրանկարչական դպրոցը։