Մոնղոլական կայսրության մայրաքաղաք Կարակորում կատարած այցի ժամանակ խանը Հեթում արքային նստեցրեց ամենաստորին տեղում և հրամայեց մատուցել ոչխարի ոտքեր, որը շատ անպատվաբեր բան էր։ Հեթումը հյուրասիրվեց և երբ խանը զարմացավ, արքան պատասխանեց, որ հյուրասիրությունը տանտիրոջ պատիվն է, ոչ թե հյուրի։
Խանին դուր եկավ արքայի համեստությունը և դա սկիզբ դարձավ հետագա հարաբերությունների համար։
Կիլիկիան կամուրջ եղավ մոնղոլների ու Եվրոպայի միջև և հաստատվեցին քաղաքական ու առևտրային սերտ հարաբերություններ։ Մոնղոլներն ավերեցին ամեն ինչ, Կիլիկիայից բացի։