Ստեփանակերտում փրկակարները սկսել են չպայթած զինամթերքի վնասազերձման գործը
Ստեփանակերտն այսօր դարձյալ հրթիռակոծության տակ էր: Օդային տագնապի ազդանշանը չէր լռում նույնիսկ ժամը 12-ից հետո: Հրթիռները արձակվել են առավոտյան. Հադրութի ուղությամբ դիվերսիայի փորձ է եղել և դիվերսանտների հայտնաբերման ու վնասազերձման գործը շարունկավում էր մի քանի ժամ: Այսօր Ստեփանակերտում փրկակարները սկսել են չպայթած զինամթերքի վնասազերձման գործը:
Առաջին արկերը Ստեփանակերի վրա թափվեցին սեպտեմբերի 27-ին: Փրկակարները բնակիչների ահազանգով այս ողջ ընթացքում հավաքում էին ռումբերը դրանց մնացորդները: Սմերչի հրթիռներից մի քանիսն առայսօր մխրճված են բնակելի թաղամասերում, ասֆալտի մեջ՝ իրենց վրա գրավելով հետաքրքրասերների ուշադրությունը: Դրանք դեռևս հավաստանշվում են. առջևում դժվար ու վտանգավոր աշխատանքն է հանելու, տեղափոխելու, վնասազեձելու:
Զգուշավորությունը ստիպում է կասկածել անծանոթ ցանկացած առարկայի:
Ռումբերի հետ կողքկողքի ապրել նորից ենք սովորում, ժպտում են արցախյան առաջին պատերազմով անցած զրուցակիցներս: Այսօր նրանք թիկունքային են՝ ճակատում գտնվող զավակներին սպասելով:
Նոր ռումբերը միայն ձայնով չեն տարբեր: Ստեփանակերտի փողոցներում կարմիր ժապավեններ են. գայթակղող: Կանչում են՝ հրավիրում ձեռք տալ, վերցնել. Վերցնելը մահացու է. այդպիսի գայթակղիչ տեսք ունեն ժամանակակից մարդասպանները:
Հերթական պարկուճը անվտանգ տեղավորվում է ավազի մեջ ու գնում միանալու իր հարյուրավոր ընկերներին՝ անվտանգ վայրում՝ փրկարների ձեռքով պայթելու համար:
Զենքը որդիներին փոխանցած տղամարդիկ, որ հիմա թիկունքային աշխատանքով են զբաղված ու կանայք, որ անցած օրերին փորձում էին կյանքը կազմակերպել նաև նկուղներից դուրս, քննարկում են քաղաքական իրավիճակը:
Ոչինչ որ գազ չկա, երբեմն էլ էլեկտարկանությունն է կտրվում: 90-ականներին ավելի դաժան օրերն են տեսել: Տիկին Սուսասնան երեխաներին նկուղներում է մեծացրել, հիմա ռազմաճակատի տարբեր ուղղություններում 4 կռվող ունի:
Հրադադարը սպասված լուր էր: Բայց վստահություն դրա երկարատև լինելու վերաբերյալ չկա: Ռազմական լրահոսին շարունակում են հետևել: Տղաները դիրքում են՝ առաջնագծի տարբեր հատվածներում: Ստեփանակերտը լուռ հողին է հանձնում իր զավակներին: