Մուսա լեռան ինքնապաշտպանությունը բավական լավ էր կազմակերպված: Ի վերջո նրանք կարողանում են հաղթել թուրքական կանոնավոր զորքին:
Մուսալեռցիների հերոսությամբ և անձնազոհությամբ հիանում էին անգամ օտարներն, որոնցից շատերը ցանկանում էին կռվել այնպես, ինչպես հայերը՝ Մուսա լեռան վրա:
Զեյթունում, սակայն, իր պատմության մեջ առաջին անգամ, որոշեցին թշնամուն չդիմադրել հավաքական կերպով:
Ի՞նչ հետևանք ունեցավ այդ որոշումը, և որո՞նք էին դրա ընդունման պատճառները:
Թեմային է անդրադառնում պատմական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Արմեն Ասրյանը: Ինքնապաշտպանական գոյամարտ՝ մաս 7-րդ:
