Հայոց Մեծ եղեռնի ականատես փրկվածների ընտանիքում ծնված տղան, Փարիզում, 9 տարեկանում թողեց դպրոցը. տարված էր արտիստ դառնալու երազանքով: Կարճ ժամանակ անց նա ստացավ «Ազնավուր» բեմական անվանումը: Տարիներ հետո Վիլյամ Սարոյանը նրա մասին պիտի գրեր. «․․․Հեռու- հեռուներեն կլսեմ Ազնավուրի երգերը․․․դրանք հաղթական երգեր են․․․Շառլը մեծ ու տոկուն հայ մըն է»։
