Թուրքական իշխանությունները վերապահումով են մոտեցել թուրքացված և իսլամացված հայ որբերին՝ մտածելով, որ մի օր նրանց մեջ կարթնանա հայկական ինքնագիտակցությունը:
Անթուրայի որբանոցը ցավի բույն էր: Հայ որբերին դիմում էին ոչ թե անուններով, այլ նրանց տրված համարներով: Թուրքական իշխանությունները նպատակ ունեին հայ որբերին զրկել հայկական ինքնությունից:
Երեխաները, սակայն, վերմակների տակ թաքուն խաչակնքվում էին, կրկնում էին իրենց և հարազատների անունները, որ երբեք չմոռանային:
Թեմային է անդրադառնում Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի գիտական քարտուղար, պատմական գիտությունների թեկնածու Նարինե Մարգարյանը: Հայ որբերը թուրքական որբանոցներում՝ մաս 4-րդ:
