Խոշորացումից շահել են փոքր համայնքները
Գյումրուց 6 կմ հեռավորության վրա գտնվող Մայիսյան համայնքի բնակիչների հիմնական աշխատաշուկան Գյումրին է կամ էլ՝ Ռուսաստանը:
Հողագործությամբ քչերն են զբաղվում, հողերի զգալի մասը՝ մոտ 400 հա-ը արոտավայրեր են, իսկ 130 հա-ից ավելին՝ վարելահողեր, որոնք դրված են կերային մշակաբույսերի և կարտոֆիլի արտադրության տակ:
Մայիսյանը մյուս գյուղերի համեմատությամբ ոռոգման ջրի խնդիր չունի, սակայն քչերն են հող մշակում:
«Հողի հետ մենք սեր չունինք, հողից հեռու մարդիկ ենք, սովետի ժամանակ՝ լավ ապրած: Մի քանի տարի առաջ կարտոֆիլ ցանեցինք, կարկուտն եկավ՝ ջարդեց: Մենք էլ հիասթափվանք, էլ չմշակինք հողը»:
Խանութում ապրանքը շատ քիչ է, պարտքացուցակն էլ՝ մեծ: Պարտքերը վճարում են նպաստ ու թոշակ ստանալիս, խոպանից ուղարկված փողով կամ էլ հողի բերքը վաճառելիս: Մայիսյանի գյուղատնտեսական հողերի մեծ մասը դրված են հացահատիկի մշակության տակ, իսկ տնամերձերում նաև բանջարեղեն են մշակում: Այս տարի բերքն առատ էր, սակայն վնասվեց կարկուտից:
Մայիսյանցիները հետևում են քաղաքական զարգացումներին, չեն շտապում գնահատական տալ, բայց հավատում են, որ նոր իրողության պայմաններում կարող է շատ բան փոխվել: Գյուղացիներին հետաքրքում է նաև ավանդների վերադարձման խնդիրը:
Մայիսյանը Մարմաշեն խոշորացված համայնքի կենտրոնն է, նոյեմբերին կլրանա մեկ տարին: Համայնքերի խոշորացումից հետո ինչ փոփոխություն կա գյուղում:
Համայնքի ղեկավարն ասաց, եթե կառավարությունը խնդրանքը չկատարի և ինքը չկարողանա իր նախընտրական խոստումները կատարել, ապա նոյեմբերի 5-ին, այսինքն՝ համայնքի ղեկավար ընտրվելուց մեկ տարի անց՝ հրաժարական կտա: