Ալիսա Գևորգյան
«Ռադիոլուր»
1794 թվականի այս օրը Հնդկաստանի Մադրաս քաղաքում հրատարակվեց հայկական առաջին պարբերականը՝ «Ազդարարը»՝ ազդարարելով հայ մամուլի սկիզբը։ Ուստի ոչ պատահականորեն կառավարության 2004 թվականի որոշմամբ` հենց հոկտեմբերի 16-ը հռչակվեց որպես հայ մամուլի օր։ Այդ առիթով մամուլի տարբեր ակումբներում այսօր փորձել են գնահատել ժամանակակից հայ մամուլի առանձնահատկությունները, որքանով է այն կայացել, որքանով է դիմանում մրցակցային ժամմանակակից դաժան պայմաններին , ինչ խնդիրներ ունի այսօր հայ մամուլը։ Հայկական առաջին պարբերականը ծնվեց Հայաստանից շատ ու շատ հեռու՝ Հնդկաստանի Մադրաս քաղաքում և ունեցավ ընդամենը երկու տարիների կյանք, սակայն Հարություն Շմավոնյանի ջանքեորվ ստեղծված «Ազդարար»-ն էր հենց , որ հիմք դրեց «հայկական մամուլ» ասվածին ընդհարնարպես։ Ոլորտի ներկայացաուցիչներն այսօր գնահատում են պատկառելի ճանապարհ անցած հայ մամուլի ներկան։
Երևանի մամուլի ակումբի նախագահ Բորիս Նավասարդյանի գնահատմամբ` տպագիր մամուլը, որի ապագան խոստումնալից էր հատակապես անակախության առաջին տարիներին, այսօր հայտնվել է մի իրավիճակում, որտեղ լուրջ հեռնկարների մասին խոսելն առանվազն անլուրջ է թվում։ Տպագիր մամուլը, նրա դիտարկմամբ, մեծ արագությամբ զիջում է դիրքերը էլեկտրոնային լրատվամիջոցներին։ Պայքար, որտեղ պարտվում է նաև հեռուստատեսությունը: «Այսօր մենք շատ ավելի շնչելու օդ ունենք քան երբևէ»,-«Ժամանակ» օրաթերթի գլխավոր խմբագիր Արման Բաբաջանյանի մամուլի ազատության վերաբերյալ նման գնահատականը ծնվել է մասնվորապես վերջին մեկ ու կես տարիների գործունեության ընթացքում: Ըստ «Ժամանակ» օրաթերթի խմբագրի` հայկական լրատվամիջոցների էլեկտրոնային դաշտը այսօր տարածաշրջանում ամենազարգացածն է, իսկ տպագիր մամուլի ապագայի վերաբերյալ Արման Բաբաջանյանի կանխատեսումները նույն լավատեսությամբ չեն փայլում:
«Հեռուսատսեսության ի հայտ գալուց հետո ժամանակին նման կանխեսումներ արվում էին նաև ռադիոյի մահվան վերաբերյալ, բայց , ինչպես տեսնուք եք, ռադիոն կա և համարվում է մեր ժամանակների ամենամասսայական լրատվամիջոցներից մեկը»,-հիշեցնում է «Հրապարակ» օրաթերթի խմբագիր Արմինե Օհանյանը։ Նրա գնահատմամբ` տպագիր մամուլը բոլորովին այլ չափորոշիչներով ստեղծվող մնայուն արժեք է, ինչ վերաբերում է էլեկտրոնային լրատվամիջոցներին, ապա դրանցում հայտնված ամենից շատ ընթերցվող նյութերը հենց օրվա մամուլից քաղված նյութերն են»,-ասում է «Հրապարակ» օրաթերթի խմբագիրը՝ միաժամանակ անդրադառնալով նաև այն խնդիրներին, որոնք խոչընդոտում են, որպեսզի տպագիր մամուլը լինի այնպիսին, ինչպիսին այն կցանկանայինք տեսնել բոլորս: 
Պետական պաշտոնյանների վերաբերմունքը մամուլի հանդեպ ևս Արմինե Օհանյանը գնահատում է բացասական։ Տարեց տարի ավելի ու ավելի փակ են աշխատում և չեն պատկերացնում մամուլի կարևորագույն դերը»,-ասում է, այս պայմաններում՝ լրագրողի աշխատանքը համարելով պարզապես հերոսական:
